|
|
przewodnik
|
 | Jezioro Niegocin |
|
Niegocin jest trzecim co do wielkości jeziorem położonym w Krainie Wielkich Jezior Mazurskich. Jego powierzchnię stanowi obszar 2600 ha, długość maksymalna to około 10 km, szerokość maksymalna 4,8 km, a największa głębokość (okolice Giżycka) to około 40 m. Jest to jezioro typu morenowego, czyli rozległe, lecz dosyć płytkie. Dno piaszczysto-muliste ma bardzo urozmaiconą rzeźbę z licznymi głęboczkami i płyciznami śródjeziornymi. Jezioro Niegocin posiada liczne połączenia z innymi jeziorami. W południowej części jeziora znajdują się dwie odnogi: zachodnia prowadzi na jezioro Boczne, a wschodnia na jezioro Niałk Duży, będący jednocześnie bramą do tzw. "Małej Pętli Mazurskiej". Poprzez system kanałów prowadzący przez Jezioro Boczne Niegocin łączy się z kompleksem jezior Śniardwy. Niegocin posiada również połączenia z innymi akwenami:
Wzdłuż linii brzegowej usytuowane są miejscowości, takie jak: Giżycko, Wilkasy, Strzelce. Wokoło jeziora znajdują się liczne plaże. Akwen posiada duże walory turystyczne. Od wielu lat na tych wodach organizowane są mistrzostwa Polski i Europy w żeglarstwie. Na przestrzeni dziesięcioleci jezioro było systematycznie zanieczyszczone, co niemalże doprowadziło do katastrofy biologicznej akwenu. Od kilku lat sytuacja uległa znacznej poprawie. Wody Niegocina zaliczane są obecnie do trzeciej klasy czystości.
Wypływając z Rydzewa, za niewielkim cyplem, który omijamy lewą burtą, przed naszym dziobem rozpościera się szeroka tafla wody jeziora Niegocin. Żeglując na wschód, wzdłuż południowego brzegu jeziora, możemy zaobserwować niezbyt urozmaiconą linię brzegową. Brzegi jeziora są na ogół nisko ukształtowane, częściowo porośnięte trzciną lub zalesione. Wzdłuż całego brzegu południowego rozciąga się płycizna. Mniej więcej w połowie drogi na przeciwległy brzeg znajduje się niewielki półwysep. Zarówno po prawej, jak i po lewej stronie tego wybrzuszenia (półwyspu) rozlokowane są pola biwakowe. Miejsca w okolicach półwyspu nie są zbyt wygodne do postoju, dlatego jeśli nie musimy się zatrzymać, to poszukajmy dogodniejszych warunków.
Następne pole biwakowe znajdziemy w okolicach zatoki łączącej Niegocin jeziorem Niałk Duży. Wspomniana zatoka kryje płytko leżące kamienie. Wąską cieśniną możemy próbować przedostać się na wody jeziora Niałk. Spore skupisko głazów, często niezauważane przez żeglujących, dostrzec można z prawej burty tuż przy wyjściu z jeziora Niałk na wody Niegocina. My jednak skierujmy się na północ i popłyńmy w głąb jeziora Niegocin. Trzymajmy się z dala od brzegu, aby uniknąć kolizji z płytko leżącymi pojedynczymi kamieniami.
Wschodnia część jeziora Niegocin jest obszarem trudnym do żeglugi. Brzeg ten rozciąga się na długości około 6 km i nie jest zbyt gościnny dla żeglarzy. Dostępu do niego broni pas trzcin. Nie zalecamy również kotwiczenia przy brzegach w tym rejonie. Miejscami dno jest bardzo muliste. W wodzie widoczne są połacie wodorostów, które mogą wplątać w miecz naszego jachtu. Na wysokości miejscowości Grajewo (jest to około połowa drogi z południowej części jeziora do Giżycka) z tafli wody wyłania się największa wyspa na Niegocinie - Grajewska Kępa.
Między wyspą a brzegiem jest płytko. Na wschód od wyspy, w jej sąsiedztwie, możemy natknąć się na głazy blisko powierzchni wody. Grajewska Kępa może posłużyć nam jako doskonałe miejsce na odpoczynek lub biwak. Tuż za wyspą, kiedy popłyniemy wzdłuż linii brzegowej, rozciąga się niewielka zatoka. W zatoce znajduje się kanał łączący Niegocin z jeziorem Grajewko. Przy prawej główce kanału znajdziemy niewielką przystań. Płynąc z tego miejsca na północny zachód w kierunku Giżycka, mijamy prawą burtą miejscowość Borowo z odpowiednim zapleczem na postój, czyli wygodnym cumowaniem i polem namiotowym.
Jeszcze raz wróćmy do Rydzewa i skierujmy się na północ. Lewą burtą mijamy wrzynający się cypel, który stanowi granicę między jeziorem Bocznym a wodami Niegocina. Są tam pomosty oraz pole biwakowe - idealne miejsce na nocleg. Wypływając na wody Niegocina, powinniśmy wziąć pod uwagę warunki pogodowe i obiektywnie ocenić umiejętności żeglarskie załogi - jest to spora tafla wody, a wiatr ma gdzie się rozpędzić. Na Niegocinie obowiązuje zakaz pływania przy wietrze powyżej 6 B. Popłyńmy teraz wyznaczonym przez boje torem wodnym, który przebiega wzdłuż zachodniej linii brzegowej. Poprowadzi on nas aż do samego Giżycka.
Żeglować możemy tu spokojnie, lecz nie można sobie pozwolić na dryfowanie i zbytnie zboczenie z toru wyznaczonego bojami. Zachodni brzeg, choć mało rozwinięty, posiada dużo miejsc dogodnych do postoju. Istotne jest jednak zwrócenie uwagi na liczne mielizny ciągnące się daleko w głąb jeziora. Na południe od Wilkas, w niewielkiej zatoce, znajduje się Wyspa Ptasia. Po wschodniej stronie wyspy w odległości około 300 m od jej brzegu leżą płytko osadzone pod powierzchnią wody kamienie. Na północ od wyspy rozciąga się rozległa mielizna utrudniająca żeglugę z Giżycka do Wilkas. W Wilkasach jest kilka przestronnych Przystańi, w których można uzupełnić zapasy. Po chwili relaksu ruszamy dalej.
Popłyńmy dalej w stronę Giżycka. Na trawersie z lewej burty dostrzeżemy wejście do Kanału Niegocińskiego, który przeprowadzi nas na jezioro Tajty. Na kanał wpływamy z położonym masztem. Do kanału wchodzimy dokładnie na wprost. Kończąc naszą podróż po Niegocinie, chcielibyśmy zwrócić uwagą na rozległą, nieoznaczoną mieliznę na środku jeziora. Trzymając się szlaku na pewno ją ominiemy.
| | | | Wybrane przystanie |
| | | | Ostrzeżenia nawigacyjne |
- Południowa linia brzegowa - jest tu bardzo płytko, szczególnie niebezpieczne są okolice półwyspu.
- Przy przejściu na jezioro Niałk Duży, przy wschodnim brzegu jest skupisko płytko leżących kamieni.
- Brzeg wschodni .rozległa płycizna, pojedyncze kamienie wzdłuż brzegu, dużo pływającej roślinności dennej.
- W okolicach wyspy Grajewska Kępa, na jej wschodniej stronie, są kamienie. Między wyspą a brzegiem jest płytko.
- Na środku jeziora Niegocin rozciąga się duża mielizna.
- Na przedłużeniu lewej główki Kanału Łuczańskiego w odległości około 10 m od brzegu znajdują się kamienie.
- Na północ od Wyspy Ptasiej rozciąga się duża mielizna
| | | | Warto zobaczyć |
- Unikalny most obrotowy na Kanale Łuczańskim - jeden z dwóch czynnych w Europie. Most zbudowano w 1889r. w celu zapewnienia dogodnego połączenia miasta z Twierdzą Boyen. Ówcześni inżynierowie skonstruowali ponad 20-to metrowej długości i 8-mo metrowej szerokości ruchome przęsło o oryginalnym sposobie zwodzenia w bok, a nie do góry jak to się odbywało w tradycyjnych tego rodzaju konstrukcjach. Most ważący ponad 100 ton za pomocą odpowiednich przełożeń może być obracany ręcznie przez jednego operatora. Cała operacja otwierania mostu trwa 5 min. Most otwierany jest według dziennego rozkładu dostosowanego do rozkładu rejsów statków Żeglugi Mazurskiej. Od 1 czerwca do 15 września 2005 r. most otwierany będzie dla ruchu wodnego w godzinach:
| 8.10 - 8.30 | | 10.35 - 11.00 | | 12.30 - 13. 00 | | 13.45 - 14.45 | | 15.50 - 17.20 | | 18.30 - 19.00 |
- Zamek w Giżycku - wzniesiony przez zakon krzyżacki około 1341 roku - była to siedziba prokuratora zakonnego. Położony jest nad kanałem łączącym dwa jeziora Niegocin i Kisajno. Zamek składał się z domu mieszkalnego i prostokątnego dziedzińca otoczonego murem, za którym znajdowała się fosa. W 1365r Litwini pod wodzą Kiejstuta zdobyli i spalili zamek, po czym Krzyżacy odbudowali warownię. W połowie XVI w zamek przebudowano, nadając mu charakter renesansowej siedziby. Po.sekularyzacji zakonu miał w nim siedzibę starosta książęcy. Po rozbiórce dokonanej w XIXw do naszych czasów zachowało się jedno skrzydło mieszkalne.
- Twierdza Boyen - zbudowana w latach 1844-56 Twierdza Boyen jest doskonale zachowanym przykładem pruskiej szkoły fortyfikacyjnej. Twierdza składa się z ponad 90 zabytkowych budynków i schronów oraz doskonale zachowanych umocnień ziemnych. Całość otoczona kamienno-ceglanym murem Carnota o długości ponad 2300 m. Położona na zachód od Giżycka, na wąskim przesmyku pomiędzy dużymi jeziorami Niegocin i Kisajno, stanowiła główne ogniwo w łańcuchu umocnień zamykających od wschodu dostęp na teren państwa pruskiego. Zbudowana została na obszarze liczącym ok.100ha i stanowiła bardzo ważny obiekt strategiczny Prus Wschodnich.
Kanał Giżycki (Łuczański)
Kanał Niegociński
| |
 wstecz |
|
|
